Een vorm bestaat door de contouren die hij heeft. Deze contouren zijn de grens tussen vorm en ruimte. Ik zoek naar de juiste verhouding waardoor de ruimte – de restvorm – vorm kan worden en andersom. Ik verwijder een deel van een vorm wat op zichzelf ook weer een vorm laat zien. De contouren zijn zelden strak, de vormen zelden geometrisch, de structuur van het oppervlak laat onregelmatigheden zien en de beweging van de kwast is zichtbaar in de verf. De kleuren zijn vaak ingetogen, soms wat helderder, naar gelang de vorm erom vraagt. Deze eigenschappen geven de objecten vorm, geven bestaansrecht. Het zijn zelfstandige vormen geworden, of – zoals naar aanleiding van een expositie werd geschreven – uitgesproken karakters, ferm en teer.

Vorige | Naar overzicht | Volgende